მსოფლიოს ყველა კუთხე თავისი კულტურით, ტრადიციებით, არქიტექტურითა და ხელოვნებით მრავალფეროვანია. საინტერესოა რა ხდის თითოეულ ქვეყანას საინტერესოს, მრავალფეროვანსა და განსხვავებულს? როგორც უკვე აღვნიშნეთ, ქვეყნები ერთმანეთისგან შემდეგი ნიშნებით განსხვავდებიან: კულტურა, ტრადიციები, არქიტექტურა და ასე შემდეგ…
ყველა ქვეყანას აქვს რაღაც განსაკუთრებული და უნიკალური, რითაც საკუთარ იდენტობას ინარჩუნებს. იაპონიის შემთხვევაში ეს „იკებანაა“
სიტყვა “იკებანა” ჩვეულებისამებრ ითარგმნება, როგორც ,,ყვავილთა არანჟირების‘’ იაპონური ხელოვნება. იკებანას მასალა შეიძლება იყოს ახლად მოჭრილი ტოტები, მხვიარა მცენარეები, ფოთლები, ბალახი, კენკრა, ხილი, თესლი და ყვავილები, დამჭკნარი და გამხმარი მცენარეები. იკებანაში შეიძლება გამოყენებულ იქნას ნებისმიერი ბუნებრივი მასალა. ამ უკანასკნელთან ერთად, თანამედროვე ეპოქაში ასევე გამოიყენება მინა, მეტალი და პლასტმასი. იაპონიის ერთერთმა ტრადიციული ხელოვნების ჟანრმა, იკებანამ, შეიძინა სიმბოლური და დეკორატიული დატვირთვა და ბუნებრივი, ეფემერული ყვავილებისა და ტოტების მეშვეობით დროის სივრცე თავისი კომპოზიაციების განუყრელ ნაწილად აქცია.
იკებანას წარმოშობა და ისტორია
იკებანა პირველად იაპონიაში მე-6 საუკუნეში შეიტანა ჩინელმა ბუდისტმა მისიონერმა… ერთი საუკუნის შემდეგ, იაპონიაში ყვავილების მოწყობის პირველი სკოლა, იკენობო, შექმნა ონო ნო იმოკომ, ჩინეთში ყოფილმა იაპონელმა დესპანმა, რომელიც ბუდისტი მღვდელი გახდა. მისი სკოლა ორიენტირებული იყო ჰარმონიის შექმნაზე მარტივი ხაზოვანი კონსტრუქციის ფარგლებში…
იკებანა, როგორც იაპონური ცერემონიალი
იაპონელთა ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული ცერემონიალი გახლავთ ყვავილების შეკვრის ხელოვნება _ “იკებანა”. იაპონელები ყვავილებისადმი დიდი ლტოლვითა და სიყვარულით გამოირჩევიან. ისინი ყველაფერში სიმბოლურსა და ნიშანდობლივს ხედავენ. იკებანას სკოლა იაპონიაში დღემდე არსებობს. თითოეული მათგანი ყვავილების მოწყობას საკუთარი გზით უახლოვდება, განსაკუთრებით კომპოზიციასა და ტექნიკას. ძირითადი სკოლები მოიცავს იკენობო , ოჰარა , კო და სოგეტსუ. ამასთანავე იაპონიაში ძალიან ბევრი ჩვეულებრივი ადამიანი აკეთებს იკებანას, რომელებსაც არაფერი აკავშირებთ იკებანას რომელიმე სკოლასთან. უბრალოდ, ეს მათი ცხოვრების სიღრმისეული ნაწილია. ისინი მცენარეების შეხამებებით რთავენ სახლებს და იყენებენ სპეციფიკურ მასალას გარკვეული სეზონური დღესასწაულების. აღსანიშნავია ის ფაქტიც, რომ ხშირად იკებანა იაპონიის სიმბოლოდაც გვევლინება.
მასალის გამოყენების პირობები
